карыме
карыме
1. прич. от караш
2. в знач. сущ. крик
Курныж карыме вороний крик.
Эчанын пылышыжлан куралше-влакын имньым поктымо йӱкышт, каш почеш коштшо шемкорак-влакын карымышт шокта. Н. Лекайн До Эчана доносятся звуки понукания лошадей, крики грачей на пашне.
О сайте
Инструкция