каралташ
каралташ
Г.: кӓрӓлтӓш
-ем
1. вытаращить, выпучить (глаза)
    Рвезе йырым-йыр ончале, шинчажым каралтыш. В. Исенеков Парень посмотрел вокруг и выпучил глаза.
    «Чынак мо?» – шинчажым каралтыш ӱдыр. Н. Лекайн «Правда что ли?» – вытаращила глаза девушка.
2. раскрыть, разинуть (рот)
    Кузьма ала-мом пелештынеже ыле, умшажымат каралтыш. П. Корнилов Кузьма хотел что-то сказать, даже рот разинул.
    Эльвирам ужын, рвезе шинчажымат каралтыш. А. Мурзашев Увидев Эльвиру, парень даже рот разинул.