кандыра Г.: кӓндӹрӓ 1. верёвка, бечёвка Кужу кандыра длинная верёвка муш кандыра пеньковая верёвка кандырам пунаш вить верёвку. Кандыран кужужо сай, мутын – кӱчыкшӧ.Калыкмут Верёвка хороша длинная, а слово – короткое. Илышем керышталтше кандыра гай незер ыле гынат, куанаш жапым муам ыле.М. Шкетан Хотя жизнь моя бедная была как перекрученная верёвка, но я находил время и для радости. 2. перен. танец восточных мари Такмакын лончыжо пырт чарнымеке, «тывырдикан» пуналте «кандыра».Сем. Николаев Как только кончилась частушка, с чечёткой завилась «верёвка». 3. в поз.опр. верёвочный Вуйыштыжо кушкедалтше мераҥ упш, ӱмбалныже тумыштыл пытарыме тошто мыжер, кыдалыште кандыра ӱштӧ.Н. Лекайн На голове у него порванная заячья шапка, на теле старый кафтан, на пояснице верёвочный пояс.