худаэммӹ
худаэммӹ
Г.
1. прич. от худаэмӓш
2. сущ. ухудшение
    Папажын здороважы тиун худаэммӹ гишӓнӓт ыныкажы попен шокта. В. Сузы Внук успел поговорить и о недавнем ухудшении здоровья бабушки.
Сравни с: удаҥмаш, портялтмаш, локтылалтмаш