еҥын
еҥын
1. прил. чужой
    Еҥын лудыжат комбо, чывыжат агытан. Калыкмут У чужих и утка кажется гусём, курица – петухом.
    Еҥын пашаже эре куштылгын коеш. Калыкмут Чужая работа всегда кажется лёгкой.
2. в знач. сущ. чужое
    Кугу, да еҥын, изи, да шкемын. Калыкмут Большое, да чужое, маленькое, да своё.
    Шкемын уке манын, еҥынлан ит азарле. Калыкмут Если нет своего, не зарься на чужое.