аймылташ
аймылташ
-ем
Г.
терять, потерять дорогу; сбивать(-ся), сбить(-ся) с пути
    «Йыдпел годым келтӹмӓш корным аймылта» маныт. В. Шорин Говорят, в полночь чёрт сбивает с пути.
Составные глаголы:
аймылтен колташ
аймылтен шӹндӓш