рӱмбалгыме
рӱмбалгыме
Г.: рӹмӓлгӹмӹ
1. прич. от рӱмбалгаш
2. в знач. сущ. сумерки
Рӱмбалгыме годым ямщик-влак куржын тольыч. С. Чавайн С сумерками прибежали ямщики.
Рӱмбалгыме семын нӧрӧ купла гыч шыҥа тӱча кынелеш. М. Рыбаков С сумерками с влажных болот поднимается комариная туча.