рӱжгышӧ
рӱжгышӧ
Г.: ружгышы
1. прич. от рӱжгаш
2. прил. скандальный, устраивающий скандалы; шумливый, шумный
Йыландан сӱаныштыже рӱжгышӧ еҥ лийын огыл. С. Чавайн На свадьбе Йыланды не было скандальных людей.
Упшыжым тоя ӱмбак пыштен, тудо (Максым) рӱжгышӧ калыкым шоҥго йӱкшӧ дене тыпландараш тӧчен онча. А. Эрыкан Положив шапку на клюку, Максим старается успокоить своим старческим голосом шумную толпу.