рундык
рундык
Г.: рӱндӹк
1. рундук; крыльцо, нижняя площадка крыльца
    Тоня рундыкыш миен шинчат, шортын колтыш. М. Евсеева Тоня присела на нижнюю площадку крыльца и заплакала.
    Кенета шинчамлан пуста рундык логале. М. Шкетан Вдруг на глаза мне бросился пустой рундук.
2. рундук; большой ларь с поднимающейся крышкой (комдышан кугу лар)
    Вася тудын (Харитоновнан) чемодан ден сумкажым рундыкыш шындыш, плащшымат ишкыш сакыш. З. Каткова Чемодан и сумку Харитоновны Вася поставил на рундук и повесил плащ на вешалку.
3. перила
    (Лиза) вара кӱварыш кӱзыш. Рундык ӱмбак эҥертен, румбыкан шошо вӱдыш ончен шогыш. В. Юксерн Лиза затем поднялась на мост. Опёршись на перила моста, смотрела на мутную весеннюю воду.
    Йолыштыжо (Матвуй кочан) кем. Пашаште шокшемын, витне, мыжерже рундыкышто кеча. Ю. Артамонов На ногах у деда Матвея сапоги. На работе, видно, разогрелся, кафтан его висит на перилах (крыльца).