рашкалтыме
рашкалтыме
1. прич. от рашкалташ
2. в знач. сущ. звук удара, грохот
    Курык гыч весыш йоҥгалте рашкалтыме, шӱдӧ пачаш кугемеш тудын мӱгырымӧ. М. Казаков С горы к другой раздался грохот, в сто раз увеличивается его громыхание.