пӱтырымӧ
пӱтырымӧ
Г.: пӹтӹрӹмӹ
1. прич. от пӱтыраш 1
2. прил. кручёный, витой
Пӱтырымӧ меж шӱртӧ кручёная пряжа.
Пӱтырымӧ кӱртньывоштыр пучыш пура. М. Шкетан Витая проводка входит в трубку.
3. прил. мотальный
Пӱтырымӧ машина мотальная машина
пӱтырымӧ цех мотальный цех.
4. прил. завитой (о волосах)
Пӱтырымӧ ӱпан ӱдыр девушка с завитыми волосами.
Сравни с: кудыртымо
5. в знач. сущ. обматывание, обмотка, наматывание, намотка
Пӱтырымым чарнаш прекратить намотку.
6. в знач. сущ. свёртывание, скатывание (в трубку)
Эрыквай гын сигарке пӱтырымыжымат чарныш, кагазшым олым ӱмбак кудалтыш. И. Васильев А Эрыквай даже не стал свёртывать цигарку (букв. прекратил свёртывание цигарки), бросил бумажку на солому.