пӱртньык
пӱртньык
бот.
1. мята (кандалге тыгыде пеледышан тамле пушан шудо)
    Тамле ӱпшан пӱртньык душистая мята.
    Пӱртньыкым пураш пыштат. Ӱпымарий Мяту кладут в квас.
    Лавруш пӱртньыкым йытыран гына кӱрлын налеш, Анушын чурийышкыже тушкалта. Ю. Артамонов Лавруш аккуратно срывает мяту, подносит её к лицу Ануш.
2. в поз.опр. мятный; относящийся к мяте, принадлежащий мяте, мяты
    Пӱртньык лышташ листья мяты
    пӱртньык там мятный вкус.
    Оҥ тич йӱам шарлалше пӱртньык пушым. М. Якимов Всей грудью я вдыхаю стелющийся запах мяты.