пӱртньык
пӱртньык
бот.
1. мята (кандалге тыгыде пеледышан тамле пушан шудо)
Тамле ӱпшан пӱртньык душистая мята.
Пӱртньыкым пураш пыштат. Ӱпымарий Мяту кладут в квас.
Лавруш пӱртньыкым йытыран гына кӱрлын налеш, Анушын чурийышкыже тушкалта. Ю. Артамонов Лавруш аккуратно срывает мяту, подносит её к лицу Ануш.
2. в поз.опр. мятный; относящийся к мяте, принадлежащий мяте, мяты
Пӱртньык лышташ листья мяты
пӱртньык там мятный вкус.
Оҥ тич йӱам шарлалше пӱртньык пушым. М. Якимов Всей грудью я вдыхаю стелющийся запах мяты.