пӱрдыш
пӱрдыш
Г.: пӹрдӹш
1. занавес, занавеска, завеса (для отгораживания или завешивания чего-либо); гардина, штора (для окна)
Шепка пӱрдыш занавеска люльки
порсын пӱрдыш шёлковый занавес
пӱрдышым почаш открыть занавес, раздвинуть гардину
пӱрдышым нӧлталаш поднять штору, занавес.
Пӱрдыш шеҥгелне кӱсле, шӱвыр ден тӱмыр йӱк шергылтеш. «Ончыко» За занавесом раздались звуки гуслей, волынки, барабана.
Овросий окна деке эркын мия, ош пӱрдышым шупшылеш, вара электротулым чӱкта. «Мар. ком.» Овросий подходит к окну, задёргивает белую занавеску, затем включает свет.
2. перен. завеса, пелена, мгла чего-либо; то, что закрывает, скрывает, застилает, плотно заволакивает собой что-либо
Ошма пӱрдыш завеса песка
йӱд пӱрдыш ночная мгла.
Ош пушкыдо пӱрдыш дене вӱдылалтын, чодыра мала. «Мар. ком.» Окутавшись в белую пушистую пелену, дремлет лес.
Кандалге пӱрдышым кас окнашкем сакалтыш. А. Иванова Завесу синюю вечер повесил на моё окно.