пышкыраш
пышкыраш
-ем
1. фыркать, фыркнуть; выпускать (выпустить) воздух из ноздрей (о лошади)
    Маринан имньыже, кӱварыш пурыде, нержым пышкыра, капше чытыра, шойык чакна. Я. Ялкайн Лошадь Марины, не въезжая на мост, фыркает ноздрями, дрожит всем телом, пятится назад.
2. фыркать, фыркнуть; усмехаться (усмехнуться), производя звук носом, губами
    Нина эше пышкырен воштыл колтыш. А. Юзыкайн Нина ещё, фыркнув, засмеялась.
Составные глаголы:
пышкырен колташ
пышкырен-пышкырен колташ