пышкемалтше
пышкемалтше
Г.: пӱкшемӓлтшӹ
1. прич. от пышкемалташ
2. прил. перен. расстроившийся, взволнованный
    Ӱдырамаш-влак коктынат пышкемалтше гай лийыч, иктышт-весышт ӱмбаке ончалде, кӧргышт дене шортыт. Т. Батырбаев Женщины обе расстроились (букв. стали как бы затянутыми узлом), не глядя друг на друга, внутренне плачут.
Идиоматические выражения:
пышкемалтше логар
пышкемалтше йӱк