пышкемалтше Г.: пӱкшемӓлтшӹ 1. прич. от пышкемалташ 2. прил.перен. расстроившийся, взволнованный Ӱдырамаш-влак коктынат пышкемалтше гай лийыч, иктышт-весышт ӱмбаке ончалде, кӧргышт дене шортыт.Т. Батырбаев Женщины обе расстроились (букв. стали как бы затянутыми узлом), не глядя друг на друга, внутренне плачут. Идиоматические выражения: – пышкемалтше логар – пышкемалтше йӱк