пыжгаяш
пыжгаяш
-ем
Г.
расстраивать, расстроить; нарушать, нарушить; разрушать, разрушить что-либо (порядок, состояние чего-либо)
Ӹлӹмӓшӹм пыжгаяш расстраивать жизнь
тырым пыжгаяш нарушать тишину.
Тышман цуца каштеш пӹцкемӹш йыд йӹде, пыжгаят пиш, кӹзӹт у семӹм, колхозым. Г. Матюковский Бродят враги тёмными ночами, они сейчас нарушают всё новое, колхозы.
Ни мардеж пыжгайыде мӱлӓндӹнӓн омжым. А. Канюшков Ни ветер не нарушал сон нашей земли.
Составные глаголы:
– пыжгаен шуаш
– пыжгаен шӹндӓш