пыж-пож
пыж-пож
подр.сл. – подражание шумному дыханию, пыхтению; пых-пых
    «Мом юватылат? – мыйым чыштыра Миклай. – Айда шикшалтына». Пыж-пож шӱлен куржына. Г. Чемеков «Что мешкаешь? – подгоняет меня Миклай. – Давай удерём». Бежим-пыхтим.