пуштыланаш
пуштыланаш
Ⅰ
-ем
беспокоиться, тревожиться, волноваться; заботиться
Икшыве верч пуштыланаш беспокоиться о детях
эр годсек пуштыланаш тревожиться с утра.
Тойплатым тудо йӧратен, тудын верч йӱд-кече пуштыланен. А. Юзыкайн Тойплата она любила, за него она тревожилась день и ночь.
Но ава шӱм арам пуштыланен. А. Авипов Но материнское сердце беспокоилось напрасно.
Сравни с: тургыжланаш, азапланаш
Составные глаголы:
– пуштыланен колташ
Ⅱ
-ем
пыхтеть, пыхать; издавать звуки пых-пых
Подышто пучымыш пуштыланен шолеш. К. Васин В котле, пыхая, варится каша.
Руашлан пуштыланаш ру кӱлеш. «Ончыко» Чтобы тесто взошло (букв. пыхтело), нужны дрожжи.
Сравни с: пушланаш Ⅲ