путлышо 1. прич. от путлаш 2. прил. сватающий Уремыш путлышо марий ден вате лектын шогальыч.В. Иванов На улицу вышли сватающие мужчина и женщина. Ялыште тудлан лӱмымат пуэныт: «Путлышо кува».М. Казаков Ей в деревне и прозвище дали: «Сватающая бабка». Сравни с: тулартыше, темлыше 3. в знач.сущ. сват, сваха; тот, кто сватает Путлышо-влакын яклака йылмышт гладкая речь сватов и свах. Ялыште путлышо-влак шукын улыт. Поснак ӱдырамаш-влак.«Ончыко» В деревне много сватов и свах. Особенно женщин. – Сӱанетшылан от ямдылалт мо? – чыштыреныт путлышо-влак.В. Бояринова – Разве ты не готовишься к своей свадьбе? – торопили сваты и сватьи. Сравни с: тулар, тулаче
О сайте
Инструкция