пудештме Г.: пыдештмӹ 1. прич. от пудешташ 2. в знач.сущ. выстрел Пычал пудештме деч лӱдын, имне калык велыш чымалте.И. Васильев Лошадь, испугавшись выстрела из ружья, помчалась в сторону народа. 3. в знач.сущ. взрыв, разрыв Бомба пудештме дене пылышем петырналте. Я оглох от взрыва бомбы.