пота
пота
этн.
1. кушак; широкий тканый пояс (куэн ыштыме лопка уштӧ)
    Потам рудаш развязать кушак.
    Тудо (Яким), каче семын, пӱреман мыжерым чиен, ужар потам ӱшталын… Н. Лекайн Яким, будто жених, надел кафтан со сборками, подпоясался зелёным кушаком.
    Кыдал покшеч ӱштал шынден йошкар потам мотор кава. О. Ипай Красивое небо затянулось по середине красным кушаком.
2. в поз.опр. кушака; кушачный; связанный с кушаком
    Кушак мучаш конец кушака.
    Омса почылтмашеш мутышт лугыч лие: пота мешакым коҥлайымалан ӧндалын, пӧртыш Верок толын пурыш. М.-Азмекей Дверь открылась – разговор прервался на полуслове: в избу вошла Верок, прижав под мышкой мешок с кушаками.