подылташ -ем 1. понуд. от подылаш 2. напоить кого-либо чем-либо Чайым огыда йӱ гын, пурам подылтем.В. Исенеков Раз не пьёте чай, я напою квасом. Марий-шамыч ончылгочак подылтеныт да, Вилип Опанасыч тиде ганалан пеш ыш кычалтыл.С. Чавайн Вилип Опанасыча мужики заранее напоили, поэтому он на этот раз не очень придирался. Сравни с: йӱкташ 3. давать (дать) глотнуть, запить, хлебнуть (Фельдшер) сумка гыч ала-могай ош порошокым луктеш, Семонын умшашкыже пышта, леве вӱдым подылта.А. Эрыкан Фельдшер из сумки достаёт какой-то белый порошок, кладёт в рот Семёну, даёт запить тёплой водой. (Вате) Овдачийлан коншудо вӱдым подылтен.«Марий ӱдыр.» Женщина дала Овдачий глотнуть отвар лебеды.