перкалыме
перкалыме
1. прич. от перкалаш
2. в знач. сущ. удары, стук, хлопанье
    Тып-тымык. Коклан гына южо вере шиштын перкалымыже шокта. А. Филиппов Полная тишина. Лишь изредка в некоторых местах слышен стук дятла.