мугыматыме
мугыматыме
1. прич. от мугыматаш
2. в знач. сущ. бормотанье
    Камерыште лачак нелын шӱлымӧ я омыюа ала-мом мугыматыме шокта. К. Исаков В камере слышно лишь тяжёлое дыхание или бормотанье во сне.