магырыме
магырыме
1. прич. от магыраш
2. в знач. сущ. крик, мяуканье, блеяние, кваканье, визжание, визг
    Купышто ужава магырыме шокта. В болоте слышно кваканье лягушек.
    Пырыс магырымым колам. Я слышу мяуканье кошки.
3. в знач. сущ. рёв, плач
    А кас велеш – чӱчкыдын магырымымат, шортмымат колаш лиеш. М. Шкетан А к вечеру часто можно слышать рёв, плач.
    Жапын-жапын сорла йӱкым аза магырыме темдалеш. П. Корнилов Звук серпов временами заглушает плач ребёнка.