гӱрлымаш
гӱрлымаш
сущ. от гӱрлаш рокот, рокотание, грохот; воркование
    Шӱм-чон тӱтанын гӱрлымаште кечем-влак эртышт юарлен. А. Пушкин Дни мои текли шумно в грохоте бури души.