гӱжлымӧ
гӱжлымӧ
1. прич. от гӱжлаш
2. в знач. сущ. шум, гул
    Кӱсле йӱкыштӧ кугу чодыра гӱжлымӧ, эҥер шурген йогымо шокта. К. Васин В звуках гуслей слышится шум большого леса, журчание речки.