чыҥгыртатыме
чыҥгыртатыме
Г.: цонгыртатымы
1. прич. от чыҥгыртаташ
2. прил. бренчащий, звякающий, бряцающий, брякающий
    Топ кӧргыштӧ чыҥгыртатыме йӱк шокта. А. Александров В мяче послышался звон (букв. звякающий звук).
3. в знач. сущ. звон, звякание, бренчание, бряцание, бряканье
    Кенета ала-мо чыҥгыртатыме шоктыш. МДЭ Вдруг послышалось бренчание чего-то.
Сравни с: чыҥгыртатымаш