чыпчыме 1. прич. от чыпчаш 2. в знач.сущ. капание Шып, кран гыч вӱд чыпчыме гына шокта.«Ончыко» Тихо, лишь слышится капание воды из крана. Ларионыч саҥгаж гыч лавыран пӱжвӱд чыпчымымат ок шиж.П. Корнилов Ларионыч не чувствует даже капания грязного пота со лба.
О сайте
Инструкция