чогыматымаш Г.: цогымактымаш сущ. от чогыматаш 1. галдёж, чириканье, щебет Эр годсек кудывечыште кайык-влак чогыматымаш шокта. Во дворе с утра слышно чириканье птичек. 2. перен.разг. галдёж, шум Тиде жапыште калыкын чогыматымашкыже, тумо вуйыш вараш керылтме семын, урядник тӱшка кудал толын шогальыч.Н. Лекайн В это время к месту галдежа людей, как коршуны, налетевшие на вершину дуба, наехали урядники.