чогыматымаш
чогыматымаш
Г.: цогымактымаш
сущ. от чогыматаш
1. галдёж, чириканье, щебет
    Эр годсек кудывечыште кайык-влак чогыматымаш шокта. Во дворе с утра слышно чириканье птичек.
2. перен. разг. галдёж, шум
    Тиде жапыште калыкын чогыматымашкыже, тумо вуйыш вараш керылтме семын, урядник тӱшка кудал толын шогальыч. Н. Лекайн В это время к месту галдежа людей, как коршуны, налетевшие на вершину дуба, наехали урядники.