чердак
чердак
1. чердак; помещение между потолком и крышей дома (пӧрт тувраш ден леведыш кокласе вер)
    Чердак ден подвалла гыч тушман ӱмбак йӱд-кече лӱйкаленыт. А. Бик День и ночь стреляли на врага из чердаков и подвалов.
    Тошкалтыш дене рвезе-влак чердакышке кӱзышт. Ю. Нагибин Парни поднялись на чердак по лестнице.
Сравни с: пӧрткокла, тувраш
2. мансарда; чердак; жилое помещение на чердаке дома (пӧрт туврашыште илаш ыштыме пӧлем)
    Чердакым пӧлем семын келыштарен ыштыктенат, шкетак ила (Наум Михайлович). В. Иванов Наум Михайлович приспособил чердак под комнату и живёт один.
    Очыни, чердакыштат илат. А. Бик Очевидно, и на чердаке живут.
3. в поз.опр. чердачный, чердака; находящийся на чердаке, относящийся к чердаку
    Калык лӱшкен мийыме годым Панкрат Иванычын прапорщик эргыже чердак комнатыште газетым лудын шинча улмаш. С. Чавайн В то время, когда народ шёл с шумом, сын Панкрата Иваныча, прапорщик, сидел в чердачной комнате, читая газету.