чаргатан
чаргатан
Г.: царгатан
пронзительно; визгливо; звонко; резко (о звучании)
Тунам командирна кынел шогале да чаргатан кычкырале: «Йолташ-влак! Ончыко!». К. Васин Тогда наш командир поднялся и резко крикнул: «Товарищи! Вперёд!».
Гармонь йӱк почеш рвезе чаргатан мура. К. Васин Под звуки гармони парень звонко поёт.