чарамат
чарамат
1. нагой, голый; не имеющий покрова, одежды
    Чарамат ӱдырамаш нагая женщина
    чарамат йоча голое дитя.
Сравни с: чараматыр
2. голый; нищий, бедный, неимущий
    Вара тиде вате йомаклаш тӱҥалеш чыла шкенжын илымашыжым: кузе тудым чараматым марийже муын налын. Т. Евсевьев Потом эта женщина начинает рассказывать всё про свою жизнь: как её нашёл голую и взял замуж муж.
    Тӱрлӧ-тӱрлӧ верла гыч Ганг вӱд деке кӱчызӧ чарамат толыт тӱшкан. С. Чавайн С разных мест к реке Ганг идут толпами нищие.