тӱтыраҥше
тӱтыраҥше
Г.: тӹтӹрӓӓнгшӹ
1. прич. от тӱтыраҥаш
2. прил. туманный, затуманенный
    Тӱтыраҥше пеш кӱкшӧ каваште тылзе шкет коштеш. К. Паустовский В очень высоком туманном небе одиноко плывёт луна.
    Тӱтыраҥше йӱштӧ дене пырля пӧртышкӧ пошкудо ӱдырамаш – Эмелче пурен шогале. Т. Батырбаев Вместе с туманным холодом в избу вошла соседка Эмелче.