тӱнчыктарыме
тӱнчыктарыме
1. прич. от тӱнчыктараш
2. в знач. сущ. изведение, мучение, истязание, терзание
    А калык чоным кӧргӧ гычак религий да тӱрлӧ ырымын тӱнчыктарымыжым нуно ончыктыде коденыт. С. Эман Но они не показали изведение души народа изнутри религией и разными суевериями.