тӱнчыгымӧ
тӱнчыгымӧ
1. прич. от тӱнчыгаш
2. в знач. сущ. ослабление; гибель, погибель, смерть
    Южыжо шыдын коммунар-влакын шужен тӱнчыгымыштым вучат. В. Юксерн Некоторые злобно ждут голодной смерти коммунаров.
Сравни с: тӱнчыгымаш