тӱкылалтше
тӱкылалтше
Г.: тӹкӹлӓлтшӹ
1. прич. от тӱкылалташ
2. прил. закрытый, запертый, замкнутый
Тӱкылалтше кевыт запертый магазин.
(Туланов) тӱкылалтше капкам почын ыш кертат, кульма гоч тӧрштыш. Я. Ялкайн Туланов не смог открыть запертые ворота, перепрыгнул через забор.