Большой марийско-русский словарь

тӱкыдымӧ

тӱкыдымӧ
Ⅰ
1. прич. от тӱкаш
2. прил. нетронутый, непочатый, целый
    Тӱкыдымӧ степь нетронутая степь.
    Тӱкыдымӧ мландым мушаш гай огыл. Н. Лекайн Нетронутой земли, кажется, не найти.
Ⅱ
безрогий, комолый
    Тӱкыдымӧ тага безрогий баран
    тӱкыдымӧ ушкал комолая корова.
    Весе воштылеш: «Каза тагаже тӱкыдымыс». «Ончыко» Другой смеётся: «Козёл-то безрогий».
    Шордо ӱшкыжын укшеран тӱкыжӧ уло, а ушкалаш шордыжо – мугыла, але, вес семын манаш, тӱкыдымӧ. М.-Азмекей У самца лося есть ветвистые рога, а лосиха – комолая, или, иначе сказать, безрогая.
Сравни с: мугыла