тӱкнен 1. деепр. от тӱкнаш 2. нар. запинаясь, заикаясь, осекаясь, с запинками, с заиканием, прерывисто Тӱкненрак пелешташ произнести, запинаясь. Тунамак Иван Васильевич ала-молан палыдыме весемше йӱк дене тӱкненрак ойлаш тӱҥале.М. Рыбаков Тут же Иван Васильевич почему-то заговорил заикаясь, незнакомым изменившимся голосом. 3. нар.перен. вслепую, наугад, наобум Маршрутым ыштыман. Вуйдымо пормыла тӱкнен чоҥештылын, пайдаже уке.Ю. Артамонов Надо составить маршрут. Летать наобум, как безголовый слепень, бесполезно.