тӱгычын
тӱгыч(ын)
Г.: тӱгӹц(ӹн), тӱц(ӹн)
снаружи, с улицы, со двора, с воли
    Тӱгыч кычкыраш кричать с улицы
    тӱгыч пурташ занести со двора.
    Тӱгыч яндар юж пура. В. Косоротов Снаружи идёт свежий воздух.
    Тӱчым тӱгыч мый омсам. Г. Матюковский Снаружи закрыл я дверь.
Сравни с: тӱжвач, тӱжвачын