тӧрштышӧ
тӧрштышӧ
Г.: тӹргештӹшӹ
1. прил. от тӧршташ
2. в знач. сущ. прыгун, прыгающий; тот, кто прыгает
    Вӱдыш тӧрштышӧ-влак черетыштым вучат. Прыгуны в воду ждут своей очереди.