тымыкын
тымыкын
1. тихо; безмолвно, бесшумно
    (Ольга кува) оҥайым верештын, шыпланен, шуко жап тымыкын шинчыш, тӱрвым тарватыл лудо. «Мар. ком.» Дойдя до интересного места, притихнув, старуха Ольга долгое время сидела безмолвно, читала, шевеля губами.
Сравни с: шып
2. тихо; спокойно, мирно, безмятежно
    Тыглай ончымаште, тиде ялыште еҥ-влак тымыкын илат манын, шонаш лиеш. Н. Лекайн С виду кажется, что люди в этой деревне живут мирно.
    Ожно тымыкын илыше Кӱварвуйыш шӱдӧ дене пашазе погыненыт. Э. Чапай В деревню Кюварвуй, жившую прежде спокойно, собрались сотни рабочих.
Сравни с: тымык
3. тихо; спокойно, сдержанно, выдержанно, не выказывая злости, враждебности
    Вӱд деч тымыкын тише воды.
    Зорин тиде кечын шкенжым тымыкын кучен кертын огыл. Н. Лекайн В этот день Зорин не мог вести себя сдержанно.
Сравни с: шып