тыл Г.: тил 1. тыл; то, что позади фронта(фронт, кредалмаш линий шеҥгелсе территорий) Тылыште шогаш стоять в тылу тылыш колташ отправить в тыл. (Немыч-влак) тылыште улшо частьлашкат налёт почеш налётым ыштылыт.«Ончыко» Немцы и на части, находящиеся в тылу, совершают налёт за налётом. Меат, клеверым шыман тарватен, тушман тыл могырыш ончална.К. Березин И мы, осторожно раздвинув клевер, посмотрели в сторону вражеского тыла. 2. перен. тыл; вся остальная страна без фронта(элын фронт деч кодшо ужашыже) Тыл – мемнан ӱшанна.М. Майн Тыл – наша надежда. Тылыште пашам уло вийна дене ыштышаш улына.И. Васильев Мы должны работать в тылу, напрягая все силы.