туманлымаш
туманлымаш
сущ. от туманлаш ссора, брань, ругань, перебранка, шум, скандал
    Туманлымаш деч посна ик кечат ок эрте. «Пачемыш» Без скандала ни дня не проходит.
    Вӱта кӧргӧ туманлымаш дене, йӱкын шортмо дене сургаш тӱҥале. В. Юксерн Хлев начал сотрясаться от ругани и плача в голос.
Сравни с: вурседалмаш, туманлыме