толкыналтме
толкыналтме
1. прич. от толкыналташ
2. в знач. сущ. волнение, колыхание
    (Рвезе) йырым-йыр румбыкан шошо вӱд толкыналтмым ужо. «Ончыко» Парень увидел кругом волнение мутной весенней воды.
Сравни с: толкыналтмаш