йырымлалташ
йырымлалташ
-ем
однокр. 1 л. и 2 л. не употр. стонать; издавать тягучие, протяжные, жалобные звуки
    «Мо адак кӱлеш гын?» – ӱдырамаш йырымлалтыш да омсам почо. В. Иванов «Что же ещё надо?» – жалобно простонала женщина и открыла дверь.
    «Эргым, ужатышыжат иктат укела», – йырымлалтыш аваже. «Ончыко» «Сынок, даже некому тебя провожать», – затянула его мать.