йырымлалташ -ем однокр.1 л. и 2 л. не употр. стонать; издавать тягучие, протяжные, жалобные звуки «Мо адак кӱлеш гын?» – ӱдырамаш йырымлалтыш да омсам почо.В. Иванов «Что же ещё надо?» – жалобно простонала женщина и открыла дверь. «Эргым, ужатышыжат иктат укела», – йырымлалтыш аваже.«Ончыко» «Сынок, даже некому тебя провожать», – затянула его мать.