йыраҥ
йыраҥ
Г.: йӹрӓн
1. гряда, грядка
    Шоган йыраҥ грядка с луком
    йыраҥым ышташ делать грядку.
    Пелчанат ковышта йыраҥеш кушкеш да лемыш падышташ ок йӧрӧ. Калыкмут И осот растёт на капустной грядке, да на щи не годится.
2. уст. межа (между полями); граница земельных участков
    Йыраҥеш шудо пошен межа заросла травой.
    (Эпанай) кок-кум гана аҥа йыр тока-тока савырна да йыраҥеш канаш шинчеш. «У вий» Эпанай еле-еле сделает два-три круга в поле и сядет отдыхать на межу.
    Шудо уке. Аҥа йыраҥыште да монь солкален коштына. Н. Лекайн Травы нет. Косим на межах и в других местах.
Сравни с: пысман