йылгыжше Г.: йӹлгӹжшӹ 1. прич. от йылгыжаш 2. прил. блестящий, лоснящийся; издающий блеск Йылгыжше кем блестящие сапоги йылгыжше совла блестящая ложка. Йылгыжше ош лум ече йымалне йыгыжтарен кочыртатен.М. Рыбаков Под лыжами надоедливо скрипел блестящий белый снег. 3. в знач.сущ. блестящее; то, что блестит Йылгыжшым ужаш видеть блестящее. Чыла йылгыжше шӧртньӧ огыл.Калыкмут Не всё то золото, что блестит. Унур Эбат чылажымат йылгыжшым йӧрата: тувыржо шем сатин дене, перчаткыже шем шӱштӧ дене ургымо улыт, тарантас ден пӱгыжӧ йотке ӱйлымӧ гай койыт.Я. Ялкайн Любит Унур Эбат всё блестящее: рубашка на нём из чёрного сатина, перчатки сшиты из чёрной кожи, и тарантас с дугой тоже блестят, как маслом смазанные.
О сайте
Инструкция