йылгыжалташ
йылгыжалташ
Г.: йӹлгӹжӓлтӓш
-ам
возвр.
1. блестеть, блеснуть; сверкать, сверкнуть; ярко светиться
    Шӱдыр-влак йылгыжалтыт звёзды блещут.
    Петя эҥыржым содор шупшыльо, южышто йошкар шулдыран кол шийла йылгыжалтыш. А. Меркулов Петя поспешно дёрнул удочку, рыба с красными плавниками блеснула в воздухе серебром.
    Сескем-влакше, шӧртньӧ семын йылгыжалтен, кӱшкӧ кӱзат. С. Чавайн А искры, сверкая золотом, поднимаются ввысь.
2. о глазах: блестеть, блеснуть, сверкать
    Куаныме дене шинчаже йылгыжалтыш от радости блеснули глаза.
    Ала пӧрт шокшылан, ала иктаж вес шот дене Верушын тӱсшӧ чотрак чеверын коеш, шинчаже йылгыжалта. Н. Лекайн А Вера, то ли от того, что в доме жарко, то ли ещё почему, раскраснелась, глаза её блестят.
Составные глаголы:
йылгыжалт каяш