йыгылыме 1. прич. от йыгылаш 2. в знач.сущ. расспросы, надоедание Нунын (йоча-влакын) йодышышт, тӱрлым йыгылымышт Н. А. Петровым йыгыжтарен огыл, куандарен веле.М. Сергеев Вопросы детей, разные расспросы не надоедали Н. А. Петрову, а только радовали.